Wanneer er losse stukjes kraakbeen in het gewricht van een paard voorkomen, spreek je van osteochrondrose dissecans (OCD). Dit is de meest ernstige vorm van osteochondrose (OC).
Hiervoor zijn vele oorzaken aan te wijzen, zo spelen met name de voeding, training en erfelijkheid een rol. OC of OCD kunnen diverse uitingsvormen hebben, zoals kreupelheid, verdikking van het gewricht en een warmer en/of pijnlijk gewricht. Het is een aandoening die voornamelijk bij jonge paarden zichtbaar wordt, met name in de knie en het spronggewricht maar het komt ook in andere gewrichten voor. Het is vast te stellen door middel van röntgenfoto’s vanaf de leeftijd van ongeveer anderhalf jaar.
De gevolgen van OCD verschillen per paard. Het ene paard zal hierdoor geen beschadiging oplopen terwijl het bij het andere paard in het ergste geval tot artrose leidt. De OCD kan in gevallen tevens het kraakbeen beschadigen en gewrichtsontsteking veroorzaken, wat zich in enkele gevallen kan ontwikkelen tot een chronische vorm. Om het risico op OCD te verkleinen is het van belang niet met de foklijnen en hengsten te fokken die de kans hierop vergroten.
Sinds kort heeft het KWPN stamboek een OCD-index voor de hengsten ontwikkeld, waar het erfelijkheidsrisico vanaf geleid kan worden. Daarnaast is het van belang tijdens de dracht de merrie voldoende mineralen te geven, met name koper in de laatste maanden van de dracht. Bij het opgroeiende paard dient de groei niet te worden gestimuleerd door het voeren van koolhydraatrijk voedsel.
Het is tijdens de opfok tevens van belang dat het paard veel kan bewegen door middel van weidegang. Wanneer de training van het jonge paard begint is het verstandig dit vakkundig op te bouwen naar de leeftijd van het paard. Wanneer het paard toch OCD heeft is het verstandig er zo vroeg mogelijk bij te zijn om erger te voorkomen.