“Mijn paard heeft mok” - bijna iedere paardenhouder heeft er wel eens van gehoord of ermee te maken gehad. Het is een term die voor verschillende huidproblemen aan het onderbeen wordt gebruikt. Pijnlijke wondjes, zwelling, jeuk, kloven schilfers en/of korsten aan het onderbeen en in de kootholte zijn de meest voorkomende verschijnselen van mok. Koudbloedpaarden (met veel behang) hebben meer aanleg voor mok. In het najaar komt deze hardnekkige kwaal ook weer vaker voor. In dit artikel lees je er meer over.
Mok is een huidontsteking van de kootholte welke verschillende oorzaken kan hebben. Hierdoor kan Mok zicht dus ook in verschillende vormen uiten. “Mijn paard heeft mok” zegt dus niets over het type ontsteking, maar enkel dat het een huidprobleem betreft aan een of meerdere benen. Het wordt ook wel ‘rasp’ genoemd als het zich hoger op het been voordoet.
Bij de minst ernstige vorm kan er sprake zijn van roodheid en lichte pijnlijkheid van de huid. Wordt de ontsteking ernstiger, dan kan dit gepaard gaan met vochtuitreding en korstvorming. Ontwikkelt de ontsteking zich nog verder, dan kunnen ook de diepere huidlagen ontstoken raken. Hierdoor kan er een toename zijn van pijnlijkheid, onderhuidse vochtophoping en korstvorming. Bij chronische gevallen kan er ook verdikking en plooivorming van de huid optreden (ook wel verruceuze mok genoemd). Hierbij is vaak sprake van een onderliggende afwijking van het bindweefsel en de lymfedrainage.
Naast genoemde verschijnselen als roodheid, korstjes, jeuk, pijn en verdikking van de huid kan het ook voorkomen dat het paard daarbij kreupel is en/of koorts heeft.
Omdat er zoveel verschillende oorzaken voor de ontsteking kunnen zijn, is het belangrijk om de behandeling hierop af te stemmen. Om de oorzaak te kunnen vaststellen kan je dierenarts een afkrabsel/afstrijk maken of een huidbiopt uitvoeren voor verder (laboratorium) onderzoek.
Er bestaat helaas geen wondermiddel dat alle gevallen mok kan behandelen. Het is dan ook onverstandig om zonder advies van je dierenarts de huid van je paard te gaan behandelen. Stel daarom samen met je dierenarts een behandelplan op. Een ontsmettende shampoo en een desinfecterende zalf kan in een vroeg stadium helpen. In ernstige gevallen kan het nodig zijn om ontstekingsremmers en/of antibiotica voor te schrijven. Afhankelijk van de oorzaak kan het behandeltraject lang zijn.
In alle gevallen is het ook belangrijk om je paard in een schone en droge omgeving te houden. Maak de benen van je paard altijd goed droog na een wasbeurt of weidegang. Is je paard gevoelig voor Mok, beperk dan het aantal wasbeurten tot een minimum. Je dierenarts kan je het beste adviseren over het nemen van verdere ondersteunende maatregelen.
Vermoed je dat je paard mok heeft? Overleg dan altijd met je dierenarts.
Dit is een samenvatting. Lees het volledige artikel ‘Mok bij paarden’ op Paardenarts.nl van Mark van Manen, paardenarts.